نشست «مرد بی ستاره در آسمانِ پرستاره» برگزار می شود

ونسان ونگوگ نقاش پست امپرسیون هلندی که بیشتر آثارش شامل تک‌چهره، خودنگاره، چشم‌انداز، طبیعت بی‌جان، و گل آفتابگردان است، عمده کارهای شناخته‌شده‌اش را در دو سال آخر زندگی‌اش تکمیل کرد.

او در جوانی عمیقاً مذهبی بود و آرزو داشت کشیش شود. از سال ۱۸۷۹ به عنوان مُبلغ مسیحی در میان کارگران زغال‌سنگ در بلژیک فعالیت کرد و در آنجا آغاز به کشیدن طرح‌هایی از مردم محلی نمود. در سال ۱۸۸۵تابلوی “سیب زمینی خورها” را که نخستین کار مهم او شناخته می‌شود کشید.

ونسان در زمان حیاتش در گمنامی به‌سر می‌برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنی”تاکستان سرخ” را فروخت و عمده شهرتش بعد از مرگ را مدیون همسر برادرش است.

او آرزو می‌کرد که روزی نقاشی مرهم درد چشم‌هایی باشد که در جست‌وجوی آرامش به دیوار خیره مانده‌اند.

ونگوگ در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی اختلال دوقطبی و فشار روحی رنج می‌برد…

باقی را از زبان “بابک بهاری” بشنوید به تاریخ پنجشبه، بیست و چهارم مهرماه جاری.

ساعت پنج عصر در خیابان هلال احمر-نبش خیابان مرادی-کتابفروشی فرهنگان.